Serce stale pracujące w pobliżu swej granicy przystosowawczej przerasta, gdyż przerost jest w tych warunkach jedynym sposobem umożliwiającym powiększenie zdolności akomodacyjnych serca. Przerost serca jest najczęściej połączony z rozszerzeniem odpowiedniej jamy serca, samo, bowiem rozszerzenie jest w wielu przypadkach właściwie bodźcem do powstania przerostu. Dawniej taki przerost nazywano przerostem odśrodkowym (hrpertrophia cordis excerurica). Spostrzega się także przypadki, w których jama jest prawie niepowiększona. Odróżnia się przerost serca pierwotny, czyli samorodny (Ivypertrophia cordis primitiva, s. essentialis, s. idiopathica) i wtórny, czyli następowy (hypertrophia cordis secundaria s. consecutiua). Do postaci wtórnych zaliczano do niedawna tylko przerosty towarzyszące wadom zastawkowym serca, pozostałe zaś nazywano pierwotnymi. Obecnie z grupy pierwotnych przerostów należy przenieść do przerostów wtórnych te, w których jest wyraźnie ozn aczony czynnik patogenetyczny, zostawiając w grupie przerostów pierwotnych tylko przerosty bez jawnej przyczyny. Przerost w wadach serca omówię szczegółowo w rozdziale o wadach serca, tutaj zaś ograniczę się do rozpatrzenia przerostów innego pochodzenia. [przypisy: opalescencja w moczu, ekstubacja, torbiel galaretowata ]
Tags: ekstubacja, opalescencja w moczu, torbiel galaretowata